Found

شايد اين مطلب آخرين پست اين سايت باشد. امروز كه 18 مهرماه 1386 است، دقيقاًً 37 روز از اعلام نتايج نهايي آزمون دكتراي علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي مي‌گذرد و تلاش‌هاي من به‌رغم اينكه بعضي از مسوولان دانشگاه نيز قبول كرده‌اند، در اين آزمون قبول شده‌ و حتي رتبه نخست را كسب كرده‌ام، بي‌نتيجه مانده است.

اكنون خسته از پيگيري‌هاي مستمر، پاسخ‌هاي غيرمنطقي و ناملايمات فراوان تصميم گرفتم پيگيري ستمي كه بر من روا شده است، به خداوند متعال واگذار كنم و نااميدانه از درگاه او استمداد بطلبم و شرح ماجرايي كه بر من رفته است ـ هر چند او بهتر از هر كس ديگري مي‌داند ـ براي ثبت در تاريخ به صورت مكتوب و نسبتا كامل در اينجا ارايه دهم.

از سوي ديگر، در يك ماه گذشته بارها مجبور شده‌ام جريان عدم معرفي نام خود را در قبولي‌ آزمون دكتراي امسال رشته ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي ـ به‌رغم قبول شدنم، آن هم با رتبه نخست ـ براي افراد مختلف بازگو كنم. از آنجايي كه تكرار مكرر اين موضوع برايم سخت شده و از سوي ديگري حجم پرسش‌هاي ديگران در اين مورد نه تنها كم نشده، بلكه بيشتر شده است، تصميم گرفتم يك بار اين جريان را شرح دهم. (من براي تمام مطالب ارائه شده شاهد دارم ولي در چند مورد به دليل اينكه نمي‌خواهم آنهايي كه براي من مشكل ايجاد كردند، براي منابع خبري‌ام مشكلي ايجاد كنند، از بيان نام آنها خودداري مي‌كنم.)

موفقيت تمام كساني كه در طول دو سال گذشته تلاش كردند يك دانشجويِ علاقه‌مند را كه توتمش جمع‌آوري كتاب‌هاي تخصصي علم ارتباطات و مطالعه آنها بود، به انفعال بكشاند، تبريك عرض مي‌كنم.

آري؛ هر چند اقرار اين حقيقت برايم سخت است، اما اعتراف مي‌كنم كه آنها توانستند مرا در «راند» آخر بعد از سوت داور «ناك‌اوت» كنند. آنها توانستند فردي كه با وجود مشكلات فراوان از جمله مسايل مالي و دوري از خانواده، اشتياق، انگيزه‌ و انرژي‌اش در علم‌اندوزي و فراگيري دانش ارتباطات از تمام ايزوتوپ‌هاي اورانيوم اعم از غني‌شده و نشده بيشتر بود، به عنصري خنثي تبديل كنند.

آنها توانستند كسي كه به تنهايي اداره كننده سايتي بود كه به‌رغم اذعان به تمام نقاط ضعفش در دو سال گذشته تنها سايت همواره به‌روز ارتباطات ايران بود، ـ بدون اينكه حتي ريالي نفع مادي برايش داشته باشد ـ به كاربري «آف‌لاين» تبديل كنند كه ديگر رمقي به ادامه فعاليت نداشته باشد.

چه خوب توانستند و چه آسان؟!!!

اين سايت تا اطلاع بعدي «تعطيل موقت» است؛ هر چند كه فكر مي‌كنم معناي «موقت» مانند آنچه در ادبيات روزنامه‌نگاري امروز ايران تحت عنوان « توقيف موقت» وجود دارد، «دائمي» خواهد بود.

ديگر از توصيه‌هاي استادان و دوستانم كه مشفقانه قصد آرام كردن مرا دارند، خسته و آزرده شده‌ام. درك و هضم اين مطلب كه به‌رغم اينكه من رتبه نخست را در آزمون دكترا كسب كرده‌ام ولي حتي نام مرا اعلام نكرده‌اند و از تحصيل محرومم كردند، آن چنان برايم سخت است كه هر چه بيشتر تلاش مي‌كنم، ناكامي‌ام بيشتر مي‌شود.

از لطف آنهايي كه دلسوزانه به من تاكيد مي‌كنند گفتن يك سري از حقايق باعث مي‌شود افرادي كه برايم مشكل‌ساز شده‌اند و حق مسلمم را تضييع كرده‌اند، باز هم برايم ايجاد دردسر كنند، سپاسگزارم ولي بر اين باورم كه گفتن يك سري از حقايق ولو اينكه براي گوينده ايجاد دردسر كند، باعث عدم تكرار و افزايش هزينه‌هاي چنين وقايعي خواهد شد، گو اينكه اگر قبلاً چنين مي‌شد، شايد امروز چنين سرنوشتي را برايم به ناحق رقم نمي‌زدند.  

هنوز بر اين باورم كه خداوند تنها قاضي‌اي است كه به راستي عدالت را اجرا مي‌كند. من به عنوان شاكي اين پرونده در درگاه حق، تقاضاي مجازاتِ افرادي را دارم كه اين ظلم را در حق من روا داشته‌اند. مطمئن هستم پروردگار يكتا بر عكس تعدادي از بندگانش كه از «عدالت محوري» به عنوان يك شعار استفاده مي كنند، عدالت راستين را اجرا خواهد كرد و اين پرونده تا حصول نتيجه در همين دنيا، بايگاني نخواهد شد.

با تو دارد گفت‌وگو شوريده مستي/ مستم و دانم كه هستم من؟ اي همه هستي ز تو، آيا تو هم هستي؟!

نامه و يا به عبارتي دادنامه من را در «ادامه» بخوانيد.

بالاخره جلسه دفاع از پايان‌نامه من بعد از يك‌ماه‌و‌نيم از زماني كه آماده شد، ديروز برگزار و با درجه عالي دفاع شد. چكيده‌اي از پايان‌نامه را در ادامه ببينيد.

حدود يك ماه‌‌ونيم از زماني كه پايان‌نامه كارشناسي‌ارشد من به تاييد استادان راهنما و مشاورم رسيده است، مي‌گذرد و پس از اين فاصله زماني طولاني ـ كه در نوع خود يك ركورد محسوب مي‌شود ـ قرار است از اين رساله دفاع كنم.

من در پايان‌نامه‌ام با عنوان «بررسي نقـش آموزشِ دانشـگاهي در ارتقاي توانايي‌هاي حرفه‌اي روزنامه‌نگاري در ايران» به بررسي ديدگاه‌هاي استادان و مدرسان دانشگاهيِ ارتباطات و سردبيران روزنامه‌هاي سراسري و خبرگزاري‌هاي رسمي در مورد نقش آموزش دانشگاهي روزنامه‌نگاري در ايران پرداخته‌ام.

در اين تحقيق با بررسي نظرات و آراي جامعه آماري ذكر شده، به طوركلي در جست‌وجوي پاسخ به اين دو پرسش بودم:

الف ـ آيا محتواي آموزش روزنامه‌نگاري در دانشگاه‌هاي ايران با نيازهاي بازار كار روزنامه‌نگاري همخواني دارد؟

ب ـ آيا دانش‌آموختگان روزنامه‌نگاري نسبت به ديگر افراد در محيط‌هاي حرفه‌اي موفق‌تر هستند؟

استاد راهنمايم در اين پايان‌نامه جناب آقاي دكتر مهدي محسنيان‌راد و استاد مشاورم جناب آقاي دكتر محمدمهدي فرقاني است.

زمان دفاع ساعت 13 روز دوشنبه 16 مهرماه و مكان آن سالن ارشاد دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي است.

براي آشنايي با ضرورت انجام اين پژوهش و شناخت بيشتر از مطالبي كه در پايان‌نامه مورد بررسي قرار گرفته است، در زير توضيحاتي ارايه داده‌ام.  

با وجود گذشت تقريبا 170 سال از آغاز فعاليت روزنامه‌نگاري در ايران و گذشت 65 سال از شروع آموزش روزنامه‌نگاري در ايران ـ هر چند منقطع ـ ، تحقيق جامعي درباره ميزان انطباق آموزش‌هاي دانشگاهي با نيازهاي بومي حرفه‌اي انجام نشده است. اين در حالي است كه برخي از مديران روزنامه‌ها، روزنامه‌نگاران حرفه‌اي و فارغ‌التحصيلان دانشگاه‌ي اين رشته در مصاحبه‌ها و نوشته‌هاي خود عنوان مي‌كنند كه آموزش‌هاي دانشگاهي رشته روزنامه‌نگاري پاسخگوي نيازهاي حرفه‌اي نبوده است.

 به نظر مي‌رسد در ميان موانع چندگانه توسعه فعاليت روزنامه‌نگاري در ايران چهار عامل «عدم رشد روزنامه‌هاي آزاد»، «سلطه سياسي دولت بر مطبوعات»، «نبود امنيت شغلي در حرفه روزنامه‌نگاري» و «كمرنگ بودن نقش آموزش و عدم احساس نياز به آن در محيط‌هاي حرفه‌اي» جايگاه ويژه‌اي دارد.

   در مورد عامل چهارم، مي‌توان تصور كرد كه يك دانش‌آموخته رشته روزنامه‌نگاري در صورتي مي‌تواند پس از فارغ‌التحصيلي در محيط‌هاي كار موفق باشد كه در زمان تحصيل، با فضا و اصولي كه در محيط‌هاي حرفه‌اي رعايت مي‌شود، آشنا شود. لذا، مطابقت محتوا و دروسي كه در دانشگاه‌ها تدريس مي‌شود با نيازهاي محيط‌هاي حرفه‌اي و توانايي دانش‌آموختگان پس از فارغ‌التحصيلي براي فعاليت در محيط‌هاي حرفه‌اي اهميت فراواني دارد.

در بيشتر برهه‌هاي تاريخ مطبوعات ايران، نقش کليديِ آموزش همه‌جانبه و مداوم روزنامه‌نگاران و سياستگذاران رسانه‌اي به فراموشي سپرده شده است. توجه به اين نكته مهم امري بود که قطعاً مي‌توانست به کاهش هزينه‌هاي حرفه‌اي مطبوعات منجر شود و در عين حال با منطقي کردن رفتارها و پرهيز از ايجاد کانوني به نام مطبوعات براي جدال‌هاي قدرت و سياست، اين ركن چهارم دموكراسي مي‌توانست با طول عمر و پايايي بيشتر به ايفاي وظيفه اطلاع‌رساني و روشنگري افکار عمومي بپردازد.

نگاهي به پيشينه آموزش روزنامه‌نگاري در ايران گوياي اين واقعيت تلخ است كه در طول سالياني كه از عمر ساير وسايل ارتباط‌ جمعي در ايران مي‌گذرد، توجه نظام‌مندِ مستمري به ضرورت آموزش دانشگاهي روزنامه‌نگاري نشده است و هر گاه بارقه اميدي در اين عرصه ديده شده، رخدادهاي سياسي، رويدادهاي غيرمترقبه و يا عدم پيگيري لازم براي استمرار آن باعث شده است نهال نوپاي آموزش روزنامه‌نگاري نتواند به درخت تنومندي تبديل شود كه تندبادهاي زمانه آن را از پاي درنياورد.

در اين تحقيق سعي شد با ارائه تاريخچه‌اي از پيشينه آموزش رشته روزنامه‌نگاري در جهان و ايران، از ميان نظريه‌هايي كه به نقش آموزش دانشگاهي در رشته روزنامه‌نگاري مي‌پردازد، به سه نظريه آموزش‌محور «مكتب آمريكايي»، نظريه تجربه‌محور «مكتب انگليسي» و نظريه آموزش‌ـ تجربه محور«مكتب فرانسوي» ـ اشاره شود.

علاوه بر اين، ضرورت آموزش دانشگاهي و نقاط قوت و ضعف آن در ايران، ديدگاه‌هاي استادان، مدرسان ارتباطات و روزنامه‌نگاران برجسته و باسابقه كشور در مورد نقش «تجربه» و «علم»، ميزان آمادگي دانش‌آموختگان روزنامه‌نگاري براي كار در محيط‌هاي حرفه‌اي و ميزان همخواني بين محتواي آموزش روزنامه‌نگاري در دانشگاه‌هاي ايران با نيازهاي بازار كار روزنامه‌نگاري بر اساس نظرات استادان و مدرسان ارتباطات و روزنامه‌نگاري در سطح دانشگاه‌ها و سردبيران روزنامه‌هاي سراسري و خبرگزاري‌هاي رسمي داراي مجوز بخش‌هاي اصلي پايان‌نامه حاضر را تشكيل داد.

نحوه نمونه‌گيري در اين پژوهش، بر اساس «نمونه‌گيري‌تصادفي با طبقه‌بندي» و روش مورد استفاده در اين پژوهش، روش پيمايشي از طريق پرسشنامه به صورت حضوري و يا از طريق پست‌الكترونيكي بود.

نخستین فرستنده تلویزیونی تاریخ ایران ساعت پنج بعد از ظهر جمعه یازدهم مهرماه سال 1337 آغاز به کار كرد. در دهه 30 هجري شمسي، وقتی دولت وقت سرگرم تدارک زمینه و طرح‌ریزی برای ایجاد تلویزیون بود «حبیب‌الله ثابت پاسال» از بخش خصوصی پیشدستی کرد و پیشنهاد تاسیس یک ایستگاه فرستنده تلویزیونی را ارائه داد. ادامه

حركت چشم اغلب كاربران صفحات حركتي مانند حرف F را نشان مي‌دهد: دو حركت افقي و بعد يك حركت عمودي. اين كه بدانيم خوانندگان صفحات وب چطور در عرض چند ثانيه صفحات ما را مرور مي‌كنند  بسيار مهم است. در يكي از تحقيقات صورت گرفته براي حركت چشم، مشخص شد كه 232 كاربر صدها صفحه وب را با الگويي شبيه به حرف F مي‌خوانند كه همراه با سه مولفه برجسته است. ادامه

به دليل مشكلات شخصي تا اطلاع ثانوي نمي‌توانم سايت را «به‌روز» كنم.

كتاب درآمدي بر مطالعات ارتباطي، اثر جان فيسك با ترجمه مهدي غبرايي منتشر شد. به گزارش روابط عمومي دفتر مطالعات و توسعه رسانه ها خانم كيهان رئيس انتشارات دفتر مطالعات با اعلام اين خبر گفت : كتاب حاضر يكي از منابع منحصربه فرد در حوزه ارتباطات است كه تأكيد آن بر نظريه‌هاي رايج در مطالعات ارتباطي و كاربرد اين نظريه‌ها در حوزه‌هاي مرتبط است. كيهان افزود: اين كتاب حاوي يادداشت نويسنده، مقدمه، 9 فصل و يك نتيجه به همراه پي‌نوشت‌هاي مترجم،واژه‌نامه فارسي _ انگليسي و منابع است. ادامه

حالا دیگر لقمه‌های سر میز شام چنان با چاشنی‌های کلیشه‌های تلویزیونی در مورد موضوعات مختلف طعم گرفته که مخاطبان خوردن این نوع از غذاها را بدون آن چاشنی‌ها نمی‌توانند تصور کنند. اما در این میان زن کلیشه‌ای است خاموش که در سریال‌ها جیغ‌های بنفش می‌کشد، بغضش را می خورد و به زور لبخند می‌زند، زن مدام روسری‌های خوش رنگ می پوشد و لبخندهای موزیانه به لب دارد. تلوزیون هم بدون آنکه ما بخواهیم دانه‌دانه این کلیشه‌ها را لقمه می‌کند و مهربانانه به خوردمان می‌دهد. این تنها یک گذر کوتاه بر زن‌های سریالهای خانوادگی است.آنها که هر شب سر سفره شام ما گریه می کنند، نقشه می کشند و چای می‌ریزند...همین. منتقدان و مدافعان تلویزیون (به عنوان یک رسانه جمعی) بر سر یک موضوع به تفاهم رسیده‌اند؛ تلویزیون واقعیات زندگی را ساده و سطحی به تصویر می‌کشد. هرچند برای ایفای نقش "سرگرم کنندگی" راهی جز این هم نیست اما گاهی این سطحی نگری و ساده انگاری آدم‌ها و ارکان زندگی‌شان در موارد خاص و در مورد قشرهای خاصی از مرز افراط می‌گذرد. بدون شک " تصویر زن در سریالهای خانوادگی" از بارزترین نمونه‌های این افراطی‌گری است. در سال‌های اخیر همزمان با رشد تولید سریال‌های خانوادگی، ارائه تصاویر قالبی از زنان نیز البته با رنگ و لعاب متفاوت اوج گرفته است. اينجا مطلب را دنبال كنيد.

وقتی انقلاب مشروطه پیروز شد دیگر اعتمادالسلطنه‌ای وجود نداشت که مثل عقاب بر فراز روزنامه‌هایی که خودش با مشورت سلطان ناصرالدین میرزا اجازه انتشارش را داده بود پرواز کند. چشمان این پیر سانسورچی مو را از ماست بیرون می‌کشید. الحق که خودش بود که آن روزنامه‌ «وطن» را به خاطر سرمقاله تندش تعطیل کرد. از قبل قرار نبود که این روزنامه از این غلطها کند. حالا که چنین شد، پس کات! این نشریه تعطیل است! مشروطه که پیروز شد بزرگان قانون‌گذار کتب فرنگی را گذاشتند جلوشان و از آن رونویسی کردند برای حال و روز اینجا. در مورد قانون مطبوعات هم مثل آن طرفی‌ها قرار شد که نظام «آزادی‌گرا» و شیوه «اعلام‌نامه» حاکم باشد؛ یعنی همه اجازه چاپ روزنامه داشته باشند و کسی از راه غیرقانونی نتواند جلوی آن را بگیرد. اما این رویه مدت زیادی طول نکشید. این آزادی کوتاه همان دقایق تنفس میان نمایش‌هایی که در لاله‌زار برگزار می‌شد را می‌مانست که هنرپیشه‌ای برای رفع خستگی حضار برنامه اجرا می‌کرد. پس دوباره سایه پیر ممیزی و نظام "اجازه قبلی" برای انتشار مطبوعات همچنان مستدام شد بر نظام مطبوعاتی ایران! ادامه مطلب را اينجا بخوانيد.

كريستين امانپور خبرنگار ايراني الاصل سي ان ان، در جديدترين گزارش خود به مساله تقابل و تعامل دين و سياست در سه دين بزرگ يهوديت، مسيحيت و اسلام با عنوان «جنگجويان خدا» پرداخته است. در بخشي از اين برنامه امانپور به ميان يكي از خانواده‌هاي شهدا در ايران رفته است تا علت شركت فرزندان اين خانواده را در جبهه جنگ هشت ساله با عراق در راه رهبر مذهبي ايران بررسي كند. در اين گزارش آمده است: در آن زمان جنگ تحميلي، ا. ف، يكي از جنگجويان جهاد مقدس رزمندگان امام خميني(ع) بود. او در حالي كه غذاي رايگان نذري براي مردم عاشورايي و عزاداران عاشورا در تهران تهيه مي كرد با ما درباره زماني كه تازه به سن نوجواني رسيده و داوطلبانه به جبهه رفته بود، صحبت مي‌كرد. او عكسي از خود را كه در جبهه گرفته بود به ما نشان داد. نقد آقاي حسن عابديني را هم اينجا بخوانيد.

بازی های ویدئویی و رایانه ای، یکی از حوزه های جدید مطالعات ارتباطات است که محققان و متخصصان ایرانی کمتر به آن توجه نموده اند. این رسانه در حال رشد و تاثیر گذار، با تنوع تکنولوژیکی  و جذابیت های فوق العاده خود، شمار زیادی از کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان را  در سراسر جهان  به خود مشغول نموده است. طبق آمار، روزانه  دو بازی رایانه ای جدید به بازار می آید و تخمین زده می شود که گردش مالی این بازی ها تنها در آمریکا، تا پایان این دهه، به بیش از یک میلیارد دلار در سال برسد. اگرچه در مورد میزان مصرف این بازی ها در ایران آماری در دست نیست، اما رشد روز افزون گیم نت ها در هر شهر و محله، می تواند بخوبی تمایل کودکان و نوجوانان ایرانی به بازی های رایانه ای را نشان دهد. به این رقم  باید بازی از طریق کامپیوترهای خانگی که تعداد آن روز بروز در حال افزایش است را نیز افزود. برای آشنایی با مباحث مربوط به این فناوری نوین ارتباطی، سایت فراجو با دکتر مسعود کوثری، مدیر گروه ارتباطات دانشگاه تهران گفت‌و‌گو كرده است. اينجا بخوانيد.

ديپلماسي بدون بهره‌گيري از توانمندي بنگاه‌هاي اطلاع‌رساني به مثابه ناديده گرفتن قدرت افكار عمومي در معادلات بين‌المللي است؛ ديپلماسي رسانه‌يي ابزار اقناع‌ساز دولت، ملت‌ها در عرصه‌ي بين‌المللي است و براي داشتن يك ديپلماسي رسانه‌يي به نيروي حرفه‌يي، بنگاه اطلاع‌رساني قدرتمند و پيامي با محتواي شفاف نياز است. حسن عابديني - مدير كل اخبار شبكه‌ العالم - در گفت‌وگو با ايسنا با بيان اين مطلب و با تاكيد بر اين كه فن‌آوري‌هاي نوين باعث شده است كه در ماهيت و شكل برخي مشاغل و حوزه‌ها، تغييرات اساسي ايجاد شود كه ديپلماسي از جمله‌ي آن‌هاست، اظهار كرد: ديپلماسي در گذر زمان به دو شكل سنتي و نوين مطرح بوده است؛ روابط در ديپلماسي سنتي اغلب به صورت گفت‌وگو بين نماينده‌هاي دو يا چند دولت، با بازيگراني كم، شکل مي گرفت و پنهان كاري و عملگرايي از شاخصه‌هاي اصلي اين نوع ديپلماسي بود.

بي‌توجهي مطالعات تجربي به نقش نظام‌هاي ارتباطي و ساختارهاي اقتصادي و سياسي، و نبود ديدگاه انتقادي در آنها، سبب شد كه نظريه‌هاي انتقادي، اين نوع مطالعات را به چالش فراخوانند. مكتب اقتصاد سياسي رسانه‌ها ازجمله مكاتب انتقادي است كه تحت تأثير آراي انديشمنداني چون "هربرت شيلر و دالاس اسمايت" از دهه 1970 ميلادي به بعد گسترش يافت.اين مكتب بر اين باور است كه رسانه‌ها مجاري انتقال محتواي فرهنگي هستند. اين محتوا مستقل از رسانه‌ها شكل گرفته است.آنان، همانند ساير محققاني كه نسبت به جامعه ديدگاهي سوسياليستي دارند، ضمن مطالعه تاريخي نظام سرمايه‌داري جهاني نتيجه مي‌گيرند كه نظرات حاكم بر جامعه، همان نظرات طبقه حاكم است، طبقه‌اي كه به‌مثابه قدرت مادي در جامعه حضور دارد و قدرت فرهنگي و معنوي حاكم نيز هست. بنابراين نظريه‌پردازان اين مكتب بر ساختارهاي پايه‌اي و بنيان‌هاي اقتصادي جامعه تأكيد مي‌كنند و براي درك شكل و محتواي رسانه‌ها به بررسي چگونگي توزيع منابع عظيم رسانه‌اي و صنايع اطلاعاتي و كساني كه آنها را كنترل مي‌كنند مي‌پردازند. ازاين‌رو، طبيعي است كه در آثار آنان، چگونگي تداخل متقابل مؤلفه‌هاي فرهنگي و اطلاعاتي و «محيط‌ سياسي - اقتصادي ‌مورد توجه قرار گيرد و روش‌شناسي آنان، نگرشي نهادي شامل تاريخ، فن‌آوري، سياست و اقتصاد باشد. ادامه مطلب علي‌اصغر محكي را در اينجا بخوانيد.

استادان ارتباطات و مديران روزنامه‌ها، در نشست ايسنا به تشريح وضعيت فضاي امنيت رواني رسانه‌ها پرداختند. دكتر كاظم معتمد‌نژاد، دكتر محمد مهدي فرقاني، علي اكبر قاضي‌زاده، دكتر بيژن نفيسي و محمدجواد حق‌شناس در اين نشست ديدگاه‌هاي خود را تشريح كرده‌اند. گزارش ايسنا  ـ گزارش همشهری آنلاین

دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها شصت و نهمين شماره فصلنامه مطالعاتي و تحقيقاتي وسايل ارتباط جمعي (رسانه) را منتشر كرد.به گزارش روابط عمومي دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها، موضوع اين شماره رسانه «رسانه و دين » است. نويسندگان مقالات رابطه دين و رسانه را با توجه به بررسي‌هاي علمي ، تاريخي ، ... از ديدگاههاي مختلف مورد بررسي قرار داده‌اند. به اختصار بايد گفت كه سال ها است ذهن بسياري از پژوهشگران و متخصصان علوم ديني و شماري از متفكران حوزه علوم اجتماعي به اين نكته معطوف گشته كه نسبت ميان دين و رسانه چيست ؟ و نحوه تعامل اين دو نهاد چگونه است ؟ ايا بين اين دو نهاد سازگاري و همگرايي وجود دارد يا هر يك به نوعي در تقابل و تضاد با يكديگر هستند. با بررسي‌هاي تاريخي و تاريخچه ظهور رسانه‌‌ها و كاركردهاي مذهبي آنها مي‌توان به دو رويكرد اساسي در اين رابطه دست يافت . رويكرد نخست معتقد است نه تنها بين رسانه و دين ارتباط تنگاتنگي برقرار است بلكه رسانه‌‌‌ها بنا به تحقيقات بسيار مقوم دينداري در دوره‌هاي مختلف بوده‌اند به طوري كه پيوند اين دو به زمانهاي بسيار دور يعني نخستين روايت‌ها از اسطوره‌ها و ديوار نوشته‌ها و سنگ نبشته‌ها بر مي‌گردد. نگارش كتب عهد عتيق و جديد به عنوان نماد هزاران سال پيوند ميان دين و ارتباطات تلقي مي‌گردد. حضور دين و آثار ديني در هنر ، موسيقي ، نسخ خطي و نقاشي به سال‌هاي بسيار دور برمي‌گردد.با كنكاش و رديابي در اين مسير مي‌توان نمونه‌هاي بارز و برجسته‌اي از نقش و جايگاه دين در رسانه‌هاي امروزي را پيدا كرد. از اين ديدگاه موقعيت مذهب در عصر رسانه‌ها نشان مي‌دهد كه دين با نفوذ در تمامي زواياي انديشه و عقل آدمي بيشترين ارزشهاي ضروري را گردآوري مي‌كند تا با جذب شيوه‌هاي ارتباطي و فناوري‌هاي نوين ميان انسان‌هاي پيرو آن ارتباط برقرار كرده و به نوعي خود را با شرايط جديد سازگار سازد. رويكرد ديگر معتقد به تباين ، تضاد و تقابل بين دين و رسانه است و معتقد است دين يك نهاد سنتي است كه به توزيع معرفت مي‌پردازد و بايد به آن مثل ساير نهاد‌هاي سنتي نگريسته شود اما رسانه مفهومي مدرن است كه داراي كاركردهاي كاملاٌ جديد بوده و با دين تباين دارد. ولي رسانه نيز همانند دين به توزيع معرفت پرداخته و به رابطه انسان با محيط پيرامون خود شكل مي‌بخشد . در اين رويكرد رسانه در دنياي جديد رقيب دين است و مي‌كوشد جاي دين را بگيرد. از منظر ديگر بررسي‌هاي تاريخي نشان مي‌دهند كه رسانه‌ها بيش از آن كه مولود دين باشند به تقويت دينداري كمك كرده‌اند و مهم آن است كه حاملان و عاملان اين دو نهاد نماد ساز ظرفيت‌هاي يكديگر را با توجه به واقعيت خودشان شناسايي كرده و به خدمت بگيرند تا به درك و شناخت انسان از جهان پيرامون خود معنا بخشند. اينجا را ببينيد.

با بررسي 50 وبلاگ سياسي و اجتماعي فارسي در بهار 1386 نتايج زير به دست آمد. اينجا را ببينيد.

بسیاری از صاحب‌نظران حوزه رسانه بر این اعتقادند که با توجه به تعاریف آکادمیکی که از دو مفهوم «رسانه» و «تبلیغ» وجود دارد، این دو مفهوم به هیچ روی نسبتی روشن که در برگیرنده نوعی رابطه تعاملی به منظور آگاهی رسانی به افکار عمومی و جلوگیری از انحرافات ناشی از تبلیغات باشد، ندارند. متن گفت‌وگوي پژمان موسوی با دکتر علیرضا حسینی پاکدهی را در مورد «رسانه» و «تبلیغات» اينجا بخوانيد.

سمینار آموزشی ارتباط موثر در روزپنجشنبه اول شهریور از ساعت 9 الی 16در مرکز همایش‌های مجموعه فرهنگی هنری برگزار می شود.

دراین سمینار به مباحث زیر پرداخته می‌شود: رمز یک ارتباط موثر چیست؟چگونه روی دیگران تاثیری مثبت بگذاریم وپیام اثر بخش شکل دهیم؟ارتباط موثر در خدمت یک زندگی موفق،چگونه ارتباطات خود را در محیط کار تنظیم کنیم؟و با شرکت در یک خودآزمایی  می توانیم شخصیت ارتباطی خود را بسنجیم. دانشجویان برای شرکت در این برنامه در اولویت هستند.

نشانی: خیابان شریعتی، روبروی بهار شیراز،مجموعه فرهنگی هنری تهران، سینما ایران، مرکز همایش‌های مجموعه فرهنگی هنری تهران

واژه بحران اغلب دلهره و اضطراب را در امور اجتماعی تداعی می کند و نمادی از بی‌ثباتی و عدم استقرار در ادبیات سیاسی است. اثر این واژه تا به آن حد است که اطلاق این صفت می‌تواند موجب بحران‌سازی دروغین شود. رسانه‌ها  بعضا برای ناامن جلوه دادن جوامع هدف بسیاری از مشکلات یا نارسایی‌های اندک را با زدن انگ بحران بسیار برجسته می‌کنند. وقوع بحران از دید کارشناسان زمانی است که منافع حیاتی یک کشور یا جامعه در کوتاه مدت با تهدید جدی مواجه  شود. طبعا بسیاری از رخدادهایی که هم اکنون در رسانه ها به آنها لقب بحران داده می‌شود، از این چارچوب خارج است. ادامه

وبلاگ‌هاي پرشين‌‌بلاگ را مي‌توانيد با حذف دامنه "كام" و اضافه كردن دامنه "آي‌آر" ببينيد.

توصيه مي‌كنم وبلاگ "خبرنگاري تلويزيوني" را كه بلاگر آن آقاي عابديني، مدير شبكه العالم است، دنبال كنيد.

يكي از مشكلات اساسي در زمينه‌ي حقوق مخاطبان رسانه‌ها در كشور، اين است كه علي‌رغم ورود شبكه‌هاي اينترنتي و رسانه‌هاي ديجيتال به كشور، همچنان تنها قانون مدون ما در مورد حقوق مخاطبان، همان قانون مطبوعات است. به اين معنا كه پخش يك برنامه يا مطلب خلاف واقع، تنها در صورت اعتراض نهاد يا گروهي خاص، پيگيري مي‌شود. كارشناسان ايجاد تعهد و تكثر رسانه‌يي به منظور ايجاد قدرت انتخاب براي مخاطب و رفع نيازهاي متنوع و متفاوت او، به رسميت شناختن حقوق مخاطبان و تدوين منشور حقوقي براي آن‌ها، همچنين آموزش اين حقوق به خود مخاطبان براي آگاهي از حقوقشان و نحوه‌ي اعتراض نسبت به رعايت نشدن آن‌ها را از جمله راهكارهاي بهبود وضعيت توجه به حقوق مخاطبان رسانه‌ها در كشور عنوان مي‌كنند. ادامه